Prvi vodovod u Kotor Varošu je izgrađen 1965. godine tako što je kaptirano vrelo na području naselja Sokoline, koje je od grada udaljeno oko 3,5 km.Voda se azbestno-cementnim cjevovodom profila F=150 mm gravitaciono dovodi do gradskog rezervoara na Čepačkom brdu čija je zapremina V=300 m³.Instalisani proticaj dovodnog cjevovoda je 20 L/s,ali u sušnom periodu izdašnost vrela padne i na 2-4 L/s.Vrelo je kraškog tipa sa povremenim mućenjem i određenom količinom pijeska u periodu većih padavina, kada se privremeno isključuje sa razvodne mreže. Ovaj vodovod je i danas u upotrebi.
Radi poboljšanja vodosnabdijevanja stanovništva, 1977.godine na lokalitetu “Bijelopolje” izgrađena su dva kopana bunara, a voda se pumpanjem dovodi potisnim cjevovodom profila F=200 mm u rezervoar na Čepačkom brdu. Potisni cjevovod je izgrađen od azbestno-cementnih cijevi, a distributivni vod od azbestno-cementnihi PVC cijeviprofila od F=200 mm do F= 80 mm.
Izvorište “Bijelopolje” je smješteno u aluvionu rijeke Vrbanje tako da kvalitet i kvantitet zahvaćene vode zavisi od hidroloških uslova vodotoka Vrbanje.Izdašnost izvorista “Bijelopolje” je oko 50 L/s, ali u sušnom periodu sa ovog izvorišta se može eksploatisati oko 20 L/s, što je zajedno sa količinom vode sa izvorista “Sokoline” bilo nedovoljno za podmirenje stanovništva pitkom vodom.
Ovakav način snabdijevanja grada pitkom vodom nije bio trajnog karaktera, nego su se sa njim rješavale trenutne potrebe za pitkom vodom užeg urbanog dijela grada.Kritična tačka je dostignuta 90-ih godina prošlog vijeka, kada su viši dijelovi grada imali vodu samo u kasnim noćnim satima, a udaljeniji dijelovi grada nisu imali zadovoljavajući pritisak.
Godine 1996.pokrenute su aktivnosti na rješavanju pitanja snabdijevanja pitkom vodom stanovništva KotorVaroša. Opština KotorVaroš, ODJP “Bobas” i Direkcija za vode su na osnovu ranijih istraživanja krenuli sa izradom projektne dokumentacije i objekata za vodosnabdijevanje.U periodu od 1996. do 2004. godine provedene su sljedeće aktivnosti, prema Glavnom i zvedbenom projektu, na poboljšanju snabdijevanja grada pitkom vodom:

Podizanje nivoa rijeke Vrbanje u dužini od cca 150 m izgradnjom stabilizacionih pragova od lomljenog i riječnog kamena;

Izgradnja odbrambenog nasipa za zaštitu od visokih voda u dužini od cca 1500 m;

Izgradnja jedne komore novog rezervoara u Kotorištu, kapaciteta 1000 m³, iako je projektnom dokumentacijom bilo predviđeno da se grade dvije komore, ali zbog nedostatka finasijskih sredstava druga komora nije izgrađena;

Izgradnja nove hlorne stanice čime se dotadašnji način hlorisanja vode tečnim hlorom direktno u rezervoarski prostor zamijenio mnogo sigurnijim i kvalitetnijim načinom hlorisanja – gasnim hlorisanjem na potisnom cjevovodu u zatvorenom sistemu.Ovaj način hlorisanja obezbjeđuje ekonomičniji utrošak hlora, te bolji i brži kontakt hlora sa vodom bez gubitaka hlora;

Izgradnja novog potisnog cjevovoda od pumpne stanice do novog rezervoara u Kotorištu, promjera F= 259/267 mm i dužine cca 1200 m.Novi potisni cjevovod je dimenzionisan na kapacitet od 80 L/s;

Izgradnja nove primarne distributivne mreže profila F=400,300,250,200,150 mm, ukupne dužine cca 4300 m, koja se sastoji od nekoliko krakova,od kojih prema Izvedbenom projektu nije urađen tzv “krak B” dužine 1358 m sa profilom cijevi od F=200 mm, na kojem su evidentni najveći gubici vode zbog dotrajalosti azbestno-cementnih i salonitnih cijevi;

Izgradnja sekundarne distributivne mreže sa manjom prepumpnom stanicom snage 4-6 kW u naselju Kotor;

Izgradnja sekundarne mreže na Novom Naselju, dužine cca 3000 m i promjera F=63 mm